Ш.Дулмаа "ГАЗАР ШОРООНДОО БИ ХАЙРТАЙ"

Хөлд орохдоо унаж босон мөрөө гаргаж

Хүйтэн булгийн уснаас нь шүдээ тагштал залгилж

Талын тогоруу нуурын ангир үргээж

Таанын толгой цэцгийн дэлбээ түүж явсан болохоор

Газар шороондоо би хайртай

Толгодын энгэрээр хургаа хариулж явахдаа

Тоодон дээлэндээ чулуу хормойлж гэр барин

Хөрст газрыг нь хотойтол хөл нүцгэн гүйж

Хөнгөн залуу насаа талд үдсэн болохоор

Газар шороондоо би хайртай

Ч.Чимид "ЭХ ОРОН"

Хүн
Эх орноо
Шилж сонгож авдаггүй юм.
Эх орон гэж
Мэдэх нь битгий хэл, 
Энэ бие
чухам юугаа мэдэхгүй
Уйлахаас өөр чадалгүй
Үлгэхээс өөр дадалгүй
Амьтны үр 
Ангирын зулзага
Эхээс төрдөг юм.
Эх орон нь
Тосоод авдаг юм.

З.Дорж "ӨГЛӨӨНИЙ САНАМЖ"

Өглөө бүр эртлэн босож 
Өндөр тэнгэрийг хүндэтгэн харж бай
Огторгуйн хурмаст уужмын хутгаа
Оюун ухаанд тань шингээх болно

Алтан нарыг мандах тоолонд
Алаг зүрхнээсээ догдлон харж бай
Эндэлгүй дэвжихийн учир тавилангаар
Эрдэнэт бөмбөлөг гийх болно

Орой бүр нэгийг санаж 
Одот тэнгэрийг хүндэтгэн харж бай
Од гаригс үзэсгэлэнт сүлдээрээ
Оюун ухааныг тань гийгүүлэх болно

О.Дашбалбар "ТЭНГЭР ШИГ БАЙ"

Хамаг бүгдээр чамайг 
Харааж нулимж байвч, тэнгэр шиг бай! 
Хамгийн сайн хүмүүс гэж 
Хашгирч ерөөж байвч, тэнгэр шиг бай! 
Тэвчээр барагдаж, нөхөд чинь орхивч 
Тэнгэр шигбай, мөнхөд амгалан... 
Тэргэнд суулгаж, алтан титэм өмсгөвч 
Тэнгэр шиг бай, юу ч болоогүй юм шиг... 
Хамгийн хайртай хүн чинь хаяж одсон ч 
Хан тэнгэр нурчхаагүй цагт, бүү зов! 
Гүтгэж, доромжилж бахаа ганц хангавч 
Гүн тэнгэр хэмхрээгүй цагт, бүү ай! 

Ц.Хулан "БИ ДУРГҮЙ"

Цаг гозойж байхад би алс замд гарахгүй
Цангинатал хундага хага шиддэг орос занд би дургүй
Цайгий нь уучихаад, аягыг нь хөмрөхөд би дургүй
Цагаа олж ухаантнаа хайрладаггүй монгол занд би дургүй ээ
Үлийд бүдрээгүй ажнайг магтаалаар булж алахад би дургүй
Үхэлд ч автаагүй баатар эрийг одонгоор дарж авахад би дургүй