Ц.Хулан "БИ ДУРГҮЙ"

Цаг гозойж байхад би алс замд гарахгүй
Цангинатал хундага хага шиддэг орос занд би дургүй
Цайгий нь уучихаад, аягыг нь хөмрөхөд би дургүй
Цагаа олж ухаантнаа хайрладаггүй монгол занд би дургүй ээ
Үлийд бүдрээгүй ажнайг магтаалаар булж алахад би дургүй
Үхэлд ч автаагүй баатар эрийг одонгоор дарж авахад би дургүй

Ц.Хулан "ААВДАА"

Сайхан залуу аавынхаа тэргүүнд буурал орсныг анх үзээд 
Саваагүй томоогүй хүүхэд насаа би тэр жилийнх нь шувуудтай хамт буцаасан
Санчиганд нь нэмэх мөнгөн сорны тоолон жаргаандаа тэгвэл гэхэд 
Сансанаар даанч болохгүй явна ааваа 

Бүүвэйт хонгор ижийн тухай дуу мэдээж олон 
Бүдэгхэн гардаг зураг шиг, санаатай хийдэг алдаа шиг 
Бүхий л орчлонд харин аавын ач гэж дуулдаггүй 
Бүгдийнх нь аав ямар миний аав шиг бишдээ 
Амттан зөөлөн хоёроор бялууруулдаг муу ижий минь 
Айлын тавагнаас чихэр хармайлж шараа болгоно 
Аав минь тэгэхгүйээ 
Алаг чулуу хээрээс хормойлж хүүдээ зүслүүлнэ. 

Ц.Хулан "ГАНЦХАН ЭЭЖДЭЭ УНШИХ ШҮЛЭГ"

Намрын уулнаа бугын урамдахыг сонсоорой!
Намайг ухаажихыг үзэх гэж ижий минь та урт наслаарай!
Манцуйдаа ирж таныг би ганцхан удаа жаргаасан
Магадгүй тэрнээс хойш дандаа зовоосон
Ганцхан намайг гэж ижий минь та
Газар дээр хичнээн увидастай төрсөн юм бэ?
Баривчийг минь эсгэж, хуримын өмсгөл чимэглэж
Балчраас минь өдийг хүртэл та оёдолчин явлаа.
Оточ маналын хувилгаан ийм байдаг уу гэлтэй
Орон дээрээс минь алгасалгүй тонгойж
Дэрэн дээр намайг бүлээрч хонох болгонд
Дэлхийд хамгийн сайн эмч минь та байлаа.