Wednesday, December 12, 2012

Р.Чойном "ЧАМДАА"


Гэрэлт цагаан царайг чинь
Гэтэж нууж хааяа харахад
Гээгээд олоогүй амьдын жаргал минь
Гэнэ гэнэхэн үзэгдэх шиг болох юм.

Тормолзон харах нүдэнд чинь
Тоотой насны минь алтан өдрүүд
Тоонотой гэрийн амьдрал цэнгэл
Тодрон тодрон ирэх шиг болох юм.

Ямархан нутгийн тэнгэр дор чи
Янагхан хайрын амьд эрдэнийг
Халхын шүлэгчид гардах ерөөлийг
Хаа холоос өвөртлөн төрсөн юм бол.
Уулын хормой Туулын хөвөөнд
Унаган мөрөө гаргахаас эхлээд
Учрах золгох өнөөдрөө хүртэл
Урт нь эс ч ээдрээт замаар

Заяаны намайгаа эрсээр ирсэн
Жаахан хөлд чинь би хайртай
Амрагаа хуурвал би энэ хөлөөр чинь
Аман дээрээ гишгүүлэхэд бэлэн

Зуурдын үхлийг тойрон тойрон
Зууны газраас биесээн эрэхдээ
Амрагхан жаргалын шидэт дарсыг
Асгал үгүй өргөсөөр явж

Учралын дайсанд хугалуулаад тэссэн
Уяхан гарт чинь би хайртай
Эцсийн удаа аз жаргалаар амьсгалж
Энэ гар дээр нойрсохыг хүснэм.

Тэмдэглэлийн дэвтэрт энэ шүлгийг
Тэнгэрийн дуутай хольж бичлээ
Залуу цагийн минь шүлэг шиг бороо
Зам татуулан асгарч байна.

Амраг минь чи бидэн хоёрын
Амьдралын маань дуут бороо
Аргагүй дөхлөө удаан ганг тайлж
Ахиад хэнз зунаар цэцэглэнэ.

Хүний жаргалд хүн жөтөөрхөж
Хүйтэн үер урсгах нь зайлшгүй
Yзэсгэлэнт хөмсгөөр чинь гүүр тавьж
Yерлэсэн урсгалыг гатлаад гарна.

Аль ч хааны батлаагүй хуулиар
Амьдралын хяслан биднийг цагдаж
Хүслэн хайрын минь отгон галруу
Хүйтэн ус цацаж магадгүй.

Улсаас гуйгаагүй шинэ амьдралын
Ууган хуулийг хоёулаа зохиож
Улаан уруулаар чинь тамга даруулж
Урдаас нь тулгаад ялж гарна.

Батноровын уйтгарт гацааг
Баяртай гээд үлдээхийн цагт
Энхрий хайрынхаа өчүүхнийг нь ч гэсэн
Энд харин үлдээчихэж болохгүй.